આજની પેઢી લગ્ન માટે કેમ સમય લે છે અને તેઓ કેમ આવું કરે છે ? જાણો કારણો…

આજની દિનચર્યા એવી રીતે બનાવવામાં આવી છે કે બાળકએ પોતાનો અભ્યાસ પૂરો કર્યો હોય અને ભણતી વખતે ફક્ત એક વર્ષ જ થયું હશે કે માતાનો સવાલ શરૂ થાય છે કે દીકરાના લગ્ન થવા જોઈએ પણ તેમા અમારો જવાબ કે કારકિર્દી વિશે વિચારતા નથી. તે શરૂ થઈ ગયું છે, તેને સ્થિર થવા દો. હું ફરીથી કરીશ આમ કરતી વખતે, લગભગ ત્રણ વર્ષ પસાર થઈ ગયા અને પછી માતાનો પ્રશ્ન ફરીથી આવે છે, પરંતુ આ વખતે થોડો સવાલ બદલાયો છે.

આ વખતે માતા પૂછે છે કે પુત્ર ક્યારે લગ્ન કરશે, ઉંમર નીકળી રહી છે. પણ આ વખતે આપણો જવાબ પણ જુદો છે.દરેક છોકરીનું સ્વપ્ન છે કે તે તેના લગ્નના દિવસે સૌથી સુંદર દેખાશે, તેના લગ્ન પહેરવેશ ખાસ હોવા જોઈએ. સ્થળ, હનીમૂન અને તેનાથી આગળનું જીવન પણ આરામથી ભરેલું હોવું જોઈએ. તેથી તે જ સમયે છોકરાઓને તેમની નવી જવાબદારીઓનો ખ્યાલ પણ આવે છે, જેના કારણે તેઓ લગ્ન પહેલાં સ્થિર કારકિર્દી અને સારી બચત ઇચ્છે છે.

એવું નથી કે ભૂતકાળમાં, છોકરી અથવા છોકરાઓને તેમની જવાબદારીઓનો ખ્યાલ ન હતો અથવા કોઈ સપના નહોતા. પરંતુ કારકિર્દી અંગેની ક્ષણે જે લડત થઈ છે તે ભૂતકાળમાં નહોતી. આજે, તે એક સારી જીવનશૈલી, ઘર અને કાર મેળવવા જેટલું મોંઘું નથી.પરંતુ એક સમસ્યા એવી પણ છે કે આજની પેઢી ને દરેક વસ્તુ ઝડપથી મેળવવી પડશે. આ મામલે પણ તેઓએ લગ્નનો ઇરાદો જિંદગીની કારમાં પાછળની સીટ પર મૂક્યો હતો.

છોકરો અને છોકરી એક બીજાને સમજવા માટે સમય માંગે છે.ફક્ત લવ મેરેજ જ નહીં પરંતુ હવે જે છોકરા-છોકરીઓ લગ્નની ગોઠવણ કરી રહ્યા હોય ત્યારે તેઓ પણ લગ્ન પહેલાં તેમના જીવનસાથીને સારી રીતે જાણવા માંગે છે. આ જ કારણ છે કે હવે તેઓ લગ્નના લગભગ 6-8 મહિના પહેલા સગાઈ કરી રહ્યા છે. આ દરમિયાન, છોકરા અને છોકરીને એકબીજા સાથે વાત કરવાનો અને સમજવાનો મોકો મળે છે.

પરંતુ આજકાલ એવું બનતું નથી કે છોકરીઓ ગ્રેજ્યુએશન કરતાં પણ આગળ અભ્યાસ કરે. તે નોકરી પણ કરે છે. અને આજકાલ, છોકરાઓ પણ એક એવી છોકરીની ઇચ્છા કરે છે જે શિક્ષિત અને નોકરીવાળી હોય જેથી તેણી તેને આર્થિક અને માનસિક રીતે સમર્થન આપી શકે.

એપ્રિલ 2015 માં સુપ્રીમ કોર્ટે આપેલા આદેશ અનુસાર જો કોઈ છોકરો અને છોકરી પતિ-પત્નીની જેમ એકબીજાની સાથે રહેતા હોય, તો તે પણ પરિણીત ગણાશે. આ સિવાય ડોમેસ્ટીક વાયોલન્સ એક્ટ હેઠળ, લિવ-ઇનમાં રહેતી મહિલાઓને તેમની સાથે રહેતા પુરૂષ પાસેથી માંગણી કરવાનો અધિકાર છે.

તે જ સમયે, યુગલો જે એકબીજાને લાંબા સમય સુધી ડેટ કરે છે, એકબીજાને ઓળખવા માટે સંપૂર્ણ સમય લે છે અને પછી પરિવારની સામે લગ્નની દરખાસ્ત કરે છે.ભારતમાં નાગરિકોને આપવામાં આવેલ એક મૂળભૂત અધિકાર એ છે કે ‘જીવવાનો અધિકાર’ હેઠળ લિવિંગ રિલેશનશિપ રહેતા લોકોનો કાનૂની અધિકાર છે.

લીવ-ઇન રિલેશનશિપ સમાજ દ્વારા સ્વીકાર્ય નહીં હોય, પરંતુ તે કાયદામાં સંપૂર્ણ માન્યતા ધરાવે છે. તેથી, કારકીર્દિ બનાવવામાં વ્યસ્ત અને પોતાનાં મહત્વ પ્રમાણે જીવન જીવવા, લગ્ન પહેલાં સંબંધોમાં જીવો. સામેની વ્યક્તિને જાણ્યા પછી જ તેઓ લગ્ન કરવાનું નક્કી કરે છે.

પહેલાના સમયમાં, છોકરીઓએ લગ્ન માટે રસોઇ બનાવવી જરૂરી હતી અને ઘરના કામમાં ટોચનું સ્થાન મેળવ્યું હતું. તે જ સમયે, છોકરાઓના પગાર અને તેના પરિવારની સ્થિતિ તેને લગ્ન માટે લાયક બનાવવા માટે પૂરતી હતી.

પરંતુ આજના યુગમાં, જ્યાં છોકરાઓ શિક્ષિત અને રોજગારવાળી છોકરીઓને પોતાનો જીવનસાથી બનાવવાની ઇચ્છા રાખે છે, છોકરીઓ પણ એવા પતિની શોધ કરે છે જે ફક્ત ઓફિસ મા જ કામ કરતું નથી, પણ ઘરના કામમાં પણ તેમનો સાથ આપે છે. બંનેના વિચારો એક બીજા સાથે મેળ ખાવા જોઈએ. અને આ મામલે તેઓ વિલંબથી લગ્ન કરે છે.